In mijn zoektocht naar aanwijzingen voor God in de fysieke werkelijkheid kwam ik als vanzelf ook op het onderwerp gebedsgenezing. Het is al een aantal jaren geleden dat ik uit pure nieuwsgierigheid een gebedsgenezingsdienst bezocht van Jan Zijlstra. Ik begon er cynisch aan en vertrok zo mogelijk nog cynischer. De manier waarop Jan Zijlsta mensen die genezing zochten tegemoet trad, vond ik onvriendelijk en onplezierig. Het foldertje met wonderen op mijn stoel sprak met name over Janneke Vlot, die spontaan genas van posttraumatische dystrofie. Hoe bijzonder dit ook is, het gebeurt, stelt ook haar behandelend geneesheer Frank Huygen. De andere wonderen in het foldertje waren in ieder geval geen geamputeerde benen die weer aangroeiden, of mensen die met kanker in een ver gevorderd stadium in een hospice lagen om te sterven, maar er weer gezond uit liepen.
Een aantal weken geleden las ik 'Gebedsgenezing: boerenbedrog of serieus alternatief?' van Joke van Saane. Zij laat geen spaan heel van gebedsgenezing en verklaart genezing vooral godsdienstpsychologisch - maar dat had de titel ook al wel doen vermoeden. Ik vond daarna ook een aantal recensies over het boek, zoals van Willem Ouweneel in het Friesch Dagblad. In die recensie noemt hij bijzonder genezingen, die niet goed psychisch te verklaren zijn. Ook op de pagina van de Levensstroom, gemeente van Jan Zijlstra, staat een aantal bijzondere verhalen, zoals een genezing van de ziekte van Hirschsprung. Jammer dat Willem Ouweneel zijn geloofwaardigheid bij mij een beetje heeft verloren sinds zijn betrokkenheid bij onjuiste claims van zendingsorganisatie TRIN over de genezing van blinden in Burma.
In oktober 2009 riep de huisarts van Janneke Vlot, Dick Kruijthoff, in een artikel in Trouw op om onderzoek doen naar gebedsgenezing. Ik heb gezocht, maar helaas lijkt er nog niets gepubliceerd. Wel vond ik een pagina van de internationale Lucasorde, waarop je zelf een verzoek tot genezing kunt indienen. Niet geschoten, altijd mis?
Ondertussen word ik trouwens regelmatig geconfronteerd met bijzonder gebeurtenissen uit de 1e of 2e hand van iemand die ik vertrouw, ook deze week weer. En ik herinner me de boeken van David Wilkerson, die dominee werd onder bendeleiders en drugsverslaafden in New York, en het boekje Gods gunstbewijzen van Else Vlug over kindertehuis Hebron op Curaçao. Dat waren boeken die indruk maakten, niet in de laatste plaats omdat er zoveel wonderlijke dingen gebeurden in die boeken. Die boeken waren geen fictie, maar (auto)biografische verhalen. Sceptisisme is gezond, maar maakt het niet ook dat je dingen mist, die er wel zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten