Tussen de Linda's, VT Wonens en de Ariadne in de wachtkamer stond ook 'Voor Jou! (jouw nieuwe glossy)', uitgegeven door Stichting Johan Maasbach Wereldzending. Misschien was er toestemming gevraagd voor het plekje in het tijdschriftenrek, maar wat mij betreft was en is de aanwezigheid van dit blaadje totaal misplaatst. Om mensen in een wachtkamer in een ziekenhuis lastig te vallen met het wonderbaarlijke genezingsverhaal van Betty Baxter, alsof dit in christelijke kringen een alledaags verschijnsel is... Mijn nekharen gingen ervan rechtovereind staan. Het is niet eens dat ik twijfel aan het vurige getuigenis van Betty of dat van haar broer, die erbij was toen ze genas. Natuurlijk, je kunt je vraagtekens erbij plaatsen. Maar laat ik eens uitgaan van het goede in de mens: ze sprak de waarheid.
Het is de suggestie dat dergelijke genezingen samenhangen met de overige inhoud van het magazine ('Spreekt God echt tot ons?', 'Pasen, Hemelvaart & Pinksteren', 'Een ander leven', '3 stappen tot een gelukkig leven', 'Welkom in Blessing Churches', enzovoorts) waar ik mij aan stoor. (Met uitzondering van het recept voor romige aspergesoep uiteraard - of misschien heb ik hier een belangrijke medisch revolutionaire ontdekking of geestelijke hint over het hoofd gezien.)
Ten eerste zet de glossy mensen op het verkeerde been, alsof geloven in God in de eerste plaats gaat over fysieke genezing. Baxters relaas staat op pagina 1 en 2 - Maasbach en zijn team zullen het niet voor niets die prominente plek gegeven hebben binnen hun collectie kerk-advertorials. Wel jammer dat het verhaal uit 1941 stamt en zich afspeelt in de VS. Voor de zieke Nederlandse lezer lijkt het mij weinig hoopgevend, een zeventig jaar oud verhaal uit een andere werelddeel...
Maar boven alles vind ik de prominente plek voor het genezingsverhaal getuigen van weinig realiteitszin. De levens van de gewone man en vrouw blijven na diagnose meestal getekend door ziekte. Natuurlijk, er komen bijzondere verschijnselen en genezingen voor die buiten-gewoon lijken te zijn. In Nederland organiseert Jan Zijlstra's kerk De Levensstroom genezingsdiensten (of toch niet?), binnen de islam zijn het de sufi's die claimen een beroep te kunnen doen op de genezende kracht van Allah, Deepak Chopra heeft er ook wat over te melden, aartsengel Rafaël klust wat bij, en ook sjamanen schijnen wat voor een zieke te kunnen doen. En dan zou ik bijna de wonderen door onze eigen vertrouwde conventionele geneeskunde vergeten (maar dan bij voorkeur wel aan gemiddelde mensen met een exclusief materialistisch-mechanisch mensbeeld.) Het feit dat mensen een geringe hoeveelheid wonderen en genezingen laten circuleren op internet, is wat mij betreft een aanwijzing dat wonderen en genezingen eerder uitzondering dan regel zijn. Mensen uit de door Maasbach gehanteerde Bijbel kunnen hier trouwens over meespreken, ik denk aan Timotheüs met zijn zwakke maag en andere kwaaltjes.
Daarbij komt, dat de meeste genezingen die plaatsvinden weliswaar erg wonderlijk zijn, maar meestal niet het aangroeien van geamputeerde of ontbrekende ledematen/organen betreft, of het verdwijnen van het syndroom van Down, autisme, homoseksualiteit, schisis, spasmen, botbreuken, blindheid, ziekte van Alzheimer, obesitas, diabetes. Blijkbaar maakt de hogere macht onderscheid in wat hij/zij geneest en wat niet?
Uiteindelijk leiden trouwens ook de meest bizarre uitzonderingen op de loop van de natuur toch nog tot die ene gebeurtenis waar niemand van ons aan lijkt te kunnen ontsnappen: de dood. Ook Betty Baxter ontkwam er niet aan. Sterker nog, zelfs Jezus ontkwam er niet aan. Een beetje mens gaat dood.
En daarom: houd er mee op, meneer Maasbach en consorten, met mensen valse hoop te geven en ze in de eerste plaats te wijzen op een God die fysiek geneest en pas daarna op andere aspecten van geloven. Want de meeste mensen -gelovig of niet- hebben in geval van ziekte toch echt het meeste baat bij acceptatie en behandeling van een gestelde diagnose. Punt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten